Рамана Скірмунта цяжка змясьціць у сёньняшнія нацыянальныя каноны. Ён быў і палякам, і беларусам, і гістарычным літвінам. Пасля паразы беларускага дзяржаўніцкага праекту і краёвасці, падтрымліваў польскую дзяржаўнасць, бо менавіта ў ёй бачыў галоўную сілу, здольную спыніць бальшавізм. Пры гэтым заставаўся краёўцам, «грамадзянінам Краю», межы якога звузіліся да межаў Палесся. Ён жыў ягонымі інтарэсамі і адстойваў адметнасьць Палесся перад уладамі з Варшавы.
